Zeekool is een koolsoort welke op licht zilte grond
kan groeien. Het vormt prachtig grote witte bloemen
op 2 meter lange stengels. Een andere toepassing is
als groente, met name de jonge scheuten smaken
heerlijk.
Uitgegroeide zeekool vormt rabarberachtige bladeren,
maar is dan niet goed meer eetbaar .
Zeekool in de tuin
Zeekool verlangt goede zandige humusrijke grond.
De Zeekool kan 20 jaar oud worden en vormt lange
stengels met witte bloemen. De bladeren zijn
blauwgrijs.In de eerste twee jaren worden nog
geen bloemen gevormd. Zeekool is vatbaar voor
slakken net als andere kool. kijk voor slakken
bestrijding bij wegslakken
Het zaaien van zeekool
Verzamel de zaden van de zeekool, bijvoorbeeld
langs de afsluitdijk. De zaden moeten een tijdje
in zeewater liggen en dan drogen: daarna dienen
de zaden gespleten te worden.
Zeekool als groente
De jonge scheuten van zeekool zijn het lekkerste.
Deze worden met name gevormd in het donker :
Dek de plant af met een pot , of met zwart doek .
Commercieel gebeurd dit door de jonge scheuten
af te dekken met aarde (aanaarden), het lijkt
erg op aspergeteelt.
Overigens zijn ook de stengels eetbaar.
Zeekool kan geforceerd of gebleekt worden door
de plant af te dekken met ondoorzichtig folie.
na bijna een maand zijn de bleke scheuten
klaar om te oogsten.
Commerciele zeekool kweek. 'Lily white'
is een commerciele bleekgekleurde cultivar.
Er is behoefte aan veredeling van de zeekool,
met name op ziekte en plaagresistentie (Brandenburg, 2007).
commerciele zeekool
Zeekool staat op het punt om commercieel verbouwt
te gaan worden. Het grootste probleem is dat
het geen bekendheid heeft bij de consument.
Een hectare leverd 9 ton jonge scheuten op,
dit is vergelijkbaar met asperges(Peron, 1990)
landbouw op zilte grond
Nederland en Belgie verzilten in toenemende mate.
Wereldwijd is er net zoveel zoet als brakwater.
Sommige groenten en granen zijn beter bestand tegen
verzilting dan andere, vooral de oudere gewassen
doen het goed op zilte grond.
Zeekool groeit op moeilijke plaatsen: zeewind, zout,
en vrieskou maken dat de zeekool weinig concurrentie
heeft en het is te vinden tussen de basaltblokken
op de zeedijk.
Een plaats waar veel zeekool voorkomt is de Afsluitdijk,
aan de waddenkant.
Maar zeekool is ook een erg sierlijke plant
met een mooie grote bos witte bloemen en grote
groene bladeren.
Dit is de Crambe cordifolia, ook zeekool geheten,
maar niet eetbaar, een aan zeekool verwante soort,
welke als sierplant in tuinen te vinden is.
culinair gebruik van zeekool
Zeekool heeft een heerlijke smaak, welke aan andere
koolsoorten doet denken. Jonge scheuten zijn
lekker als ze vers gegeten worden.
Ook de lange stengels kunnen gegeten worden
maar moeten wel 10 minuten koken.
Wanneer de kool uitgegroeid is, veranderd de smaak,
en smaakt zeekool naar rabarber.
Zeekool is in de winter en voorjaar verkrijgbaar,
het wordt in Frankrijk op grote schaal gekweekt.
Tegenwoordig wordt zeekool op beperkte schaal op
Texel verbouwd.
zeekoolsoep
Zeekoolsoep
1,5 liter groentenbouillion
een pond aarsdappels
Een halve pond zeekool
2 ons zeekraal
Een uitje, fijngesneden.
Een halve ons kookroom
Kook de piepers in de bouilion, dit moet ongeveer
een kwartiertje duren. Fruit de koolbladeren, de ui
en zeekraal in een koekenpanneje.
Voeg het ssamen met de aardappelen
in de groentenbouillion.
Zeegroenten
Zeegroenten zijn eetbare planten welke in
de buurt van de zee groeien.
De volgende zeegroenten, samen met recepten,
zijn op deze website te vinden:
Sommige groentes worden geforceerd om ze sneller te
doen rijpen of om de smaak te verbeteren.
Forceren of trekken van groentes gebeurd in
het donker, zodat de plant geen energie verbruikt
om zelf chlorofyl aan te maken. Geforceerde groentes
zijn dus veel bleker dan niet geforceerde groentes.
Begin niet met forceren na een regenbui, alleen
droge planten mogen geforceerd worden.
schimmels zullen anders de plant beschadigen.
De volgende groentes worden op deze website besproken: