De gele plomp (Nuphar lutea)
Een opvallende drijfplant, en valt dan vooral
op door de grote drijfbladeren en de helder
gele bloem.
Gele plomp heeft een voorkeur voor diepe
wateren, en hoe dieper het water des te
groter de drijfbladeren. Gele plomp is
met de wortelstokken in de diepte verbonden
met behulp van lange afgeplatte stengels
gele plomp woekert
De gele plomp is een succesvolle plant,
het vermenigvuldigd zich vooral door de
wortelstokken onder water.
Gele plomp kan een plaag worden en dient
dan samen met de wortelstokken uitgeroeid
te worden.
De zaaddoos van de gele plomp
Het bloeien van de gele plomp
Van het midden tot de lente tot het einde van
de zomer is de gele plomp in bloei.
De grote zaaddozen welke geproduceerd worden
blijven op het water dobberen en zinken na
een tijdje: daar ontstaan dan de nieuwe
planten. Maar verruit de belangrijkste
manier van voortplanen is vegetatief via
de wortelstokken.
gele plomp en kikkers
Net als de witte waterlelie, een verwante plant,
is de gele plomp een ideaal lanceer platform voor de
groene kikker.
De vijanden van de gele plomp
De bladeren van de gele plomp hebben een sterk
bittere smaak en worden daardoor met rust gelaten
door vissen. Zelfs Koi eet niet van gele plomp
en kan dus in de koi vijver.
De zachte onderwaterbladeren van de gele plomp
worden aangevreten door de Posthoornslak
(Planorbis corneus).
Gele plomp is een krachtige groeier en kan
een vijver of plas snel overheersen. Met dank aan
Jaap
Slakkeneieren aan de onderkant van de grote bladeren.
Slakken zijn niet gevoelig voor de sterk bittere smaak
van de gele plomp.
De vijanden van de gele plomp
De bladeren van de gele plomp hebben een sterk
bittere smaak en worden daardoor met rust gelaten
door vissen. Zelfs Koi eet niet van gele plomp
en kan dus in de koi vijver.
De zachte onderwaterbladeren van de gele plomp
worden aangevreten door de Posthoornslak
(Planorbis corneus).
|
|
