Ranatra linearis
De staafwants is een erg groot insekt,
tot 7 cm lang, uitgerust met twee scharen.
Hiermee is het dier goed instaat langs
zwemmende amfibien of vissen te vangen of
te beschadigen. Het dier is erg dun
en hangt onbewegelijk tussen de planten.
Een waterdier als het Stekelbaarsje
heeft weinig te vrezen van een roofdier
als de snoek, maar de staafwants is
wel een serieuze bedreiging.
Tussen de waterplanten hangt de waterschorpioen
aan het wateroppervlakte, de vangarmen wijdgespreid
De eitjes worden een voor een dwars door het blad
van een waterlant geprikt.
Een jonge staafwants onder de microscoop, temidden van andere
slootdieren, ook een slakje is te zien.
Met dank aan
Jaap
de omslag van het boek van professor J.Jordan,
Hetzelfde dier, de lange kop van boven gezien. Staafwantsen
kunnn pijnlijk bijten: met hun holle kaken pikken ze in vingers
en spuiten gif in.
Met dank voor de foto's :
Jaap
Staafwants en waterschorpioen jagen op dezelfde manier op dezelfde prooi,
de staafwants heeft de neiging om verder van de oever te jagen, de waterschorpioen
blijft alleen in de buurt van de oever.
Beide hebben waterplanten nodig om zich aan vast te houden.
De staafwants kan ook vliegen, maar niet goed en het is ook niet vaak waargenomen
Waterwantsen uit Brehm.
1 Bootsmannetje
2 waterschorpioen, imago welke een Agrionide uitzuigt
3 waterschorpioen larve
4 waterschorpioen eieren
5 Zwemwants ()
6 Duikerwants
7 staafwants
8 vijverloper
9 moeraswaterloper
10 eieren en larve van de waterloper
11 beekloper
Waterwantsen: schaatsenrijders, ruggezwemmers en
waterschorpioen met een stekelbaarsje.
