Gewone eikvaren of Polypodium vulgare
Deze sterke varen verdraagt droge grond,
zoals duingrond , zandgrond en groeit ook op muren.
De eikvaren wil soms ook aan de voet van eiken
voorkomen , vandaar de naam. Aan de onderzijde van
het blad zijn 2 rijen sporen te vinden. De eikvaren
blijt ook groen in de winter en verdraagt ook veel zon.
De eikvaren groeit op elke grond en wil ook
in potten als sierlijke kamerplant groeien.
Deze eikvaren groeit hier op humus welke zich in een
boom verzamelt heeft.
De Eikvaren op het einde van de zomer. De sporen
of sporenhoopjes groeien aan de onderzijde van het blad,
maar zijn aan de bovenzijde van de bladeren ook waar te nemen.
Eikvaren met wortelstok.
1 De opgerolde bladeren ontrollen zich in het volgende seizoen.
2 De dikke wortelstok , waarmee de eikvaren zich ook vegetatief
voortplant . De wortelstok heeft lidtekens van afgevallen bladeren.
3 Onder dit blad zijn sporehoopjes te zien , deze hebben geen
dekvliesje.
Eikvaren en de andere varens
De eikvaren heeft kleinere en stevigere bladeren dan de
Mannetjesvaren, en kan daardoor op drogere plaatsen groeien
De eikvaren kan daardoor op duinen groeien en ook op
plaatsen waar de wortels weinig ruimte hebben, zoals
in bomen en op muren.
Eikvaren of Engelzoet
De wortelstok is eetbaar en is eerst zoetig,
later bitter smakend.
De eikvaren werd vroeger Engelzoet genoemd.
Eikvaren in de tuin
eikvaren is een vriendelijke en ideale bodembedekker,
ook omdat de plant wintergroen is.
Er zijn twee cultivars:
'Bifido multivido': met vertakte toppen.
'Cornubiense' met fijn vertakte bladeren.
|
|
