Zeepostelein is een plant welke in stat is om zich
op het strand en in de duinen te handhaven.
Zoals alle halofyten zijn de bladeren dik,
vooral om de verdamping te beperken, maar
ook om schade door zand te beperken.
Ook beschermd dit plantje zich door kruipend
over de grond te gaan en probeert het
liefste om dikke ronde kussens te vormen,
met name tussen basaltblokken op dijken
om een zo gunstig mogelijk microklimaat tussen
de takken te vormen. Opvallend is de grote verspreiding
van zeepostelein, het is ook rond de poolcircel
te vinden.
Het bloeien van de zeepostelein
Je moet goed kijken om de kleine lichtgroene
bloemetjes te vinden, ze zijn beschermd in de
oksels van de plant te vinden. Bloeitijd is in
de zomer
zeepostelein is een pionier
Zoals alle planten op het strand is zeepostelein een
echte pionier, het begint vaak daar waar wat organisch
materiaal is aangespoeld, zoals zeewier.
Het zaad ontkiemt wanneer het zoetwater (regen) ontmoet.
Een hoog zoutgehalte (salaniteit) remt de ontkieming van het zaad van zeepostelein.
Zeepostelein vormt kussentjes.
zeepostelein is eetbaar maar niet lekker
Zeepostelein is niet giftig maar heeft een vieze smaak.
Waddeneilanden
De hieronder genoemde planten en dieren zijn
alle rondom Texel, Vlieland, Terschelling
en Ameland te vinden.
zeepostelein of Honkenya peploides, het behoort tot de anjer familie.
zeepostelein hier op een schor. Wanneer Zeepostelein
samen met andere planten voorkomt wordt het al gauw
door die andere planten verdrongen, met name door
de langzame groeisnelheid.
Zeepostelein vormt kussentjes.
zeepostelein of Honkenya peploides, het behoort tot de anjer familie.
