Waterwereld

gesterde of paarse geleikorst


Dit is een veel voorkomende manteldier, welke in kolonies voorkomt. Get dier leeft door zeewater te filteren van plankton. Meestal zijn er 8 mantel dieren bij elkaar in een groep.

anatomie van de gesterde geleikorst

Er zijn veel soorten , maar de gesterde geleikorst is uniek omdat de zoooiden (de individuele zakpijpen) rondom een centrale opening zijn gegroepeerd, in de vorm van een ster.
Deze zakpijp is in elke kleur te vinden ,maar er zijn ook doorzichtige, witte en zwarte. Paars is de meest voorkomenmde kleur.





Tunicata of zakpijpen uit de Arctische en Alantische oceaan.
1 Phallusia mammillata
2 Halocynthia roretzi
3 Ascidia virginea
4 distomus variolosus
5 Sycozoa umbellata
6 Styela clavata
7 Boltenia ovifera
8 Halocynthia aurantium
9 Boltenia echinata
10 bretel zakpijp
11 De paarse geleikorst, gesterde geleikorst of sterretje of Botryllus schlosseri
12 Ecteinascidia tortugensis
13 Gynandrocarpa placenta
14 doorschijnende zakpijp of Ciona intestinalis
15 Pyura setosa
16 Pyura Molina
17 Styela plicata

het voorkomen van de gesterde geleikorst

Deze zakpijp soort heeft zich enom verspreid over alle oceanen , het is te vinden in de rode zee, de zee van Ohkutsk maar ook rondom Antartica. Mogelijk wordt de verspreiding in de handgewerkt door vissersboten. In Nederland komt het dier vooral in het delta-gebied voor, en is havens te vinden. Het hecht zich aan rotsenblokken, palen en bruinwieren.

gesterde geleikorst als onderzoeksmodel.


De paarse geleikorst wordt gebruikt voor wetenschappelijk onderzoek. Dit komt dan omdat het soms mogelijk is dat verschillende kolonieen fuseren. Soms worden ze ook afgestoten: het mechanisme hierachter wordt maar gedeeltelijk begrepen. De resultaten van dit onderzoek zijn belangrijk voor transplantaties en de genezing van kanker.



De gesterde geleikorst heeft 8 zoooiden gegroepeerd rondom een centrale symphon. De bloedvaten zijn gefuseerd met die van andere zooids.




Morphologie (of anatatomie) van botryllus schlosseri: Zeewater wordt ontdaan van plankton in de buccale zak in de farynx. Deze zak bestaat uit kleverig slijm, waarin gaten. Plankton raakt gevangen in de gaten of kleeft vast aan de mucus. Het wordt naar de maag en darmen vervoerd en verteerd. Er is een bloedvaten systeem, waarvan een deel is verdikt: deze pompen het bloed rond. Er is uitwisseling van bloed met de andere zooids.