De gewone of grote eendenmossel
Dit is ook de meest bekende eendenmossel, en wordt 5 centimer groot, het is wit van kleur. Het wordt vooral op drijfhout aangetroffen, maar ook op kokosnoten, grote zaden, en onder aan boten.
eendenmosselen eten
Eendenmosselen zitten vast aan rotsblokken in zee.
Ze kunnen alleen bij spring-eb worden verzameld, en
dan dus bij een rotsige kust. Het kanaal is door het
grote verval goed geschikt voor de eendenmossel vangst.
Goose barnacles worden ze in Groot-Brittanie genoemd.
Ze voelen rubberachtig aan. Kook ze in water,
net als garnalen. Open de schelp met een met mesje,
het roze vlees smaakt naar krab.
Barnacles kunnen erg duur zijn, garnalen of krab
zijn goede en goedkopere alternatieven.
Levende Percebes of Lepas anatifera, de grote eendenmossel.
Eendenmossel of Percebes
Percebes zijn de Spaanse eendenmossels, welke op de ruige Galicische (Atlantische) kust worden verzameld. Het verzamelen is een gevaarlijke werkje: de eendenmossels worden met een mes van de rotsen gesneden, alleen de halzen van de eendenmossels worden gegeten. De smaak is die van krab of kreeft, waaraan ze ook verwant zijn. Percebes of Lepas anatifera worden op een eenvoudige manier bereid: laat ze alleen aan de kook komen, dat is alles.
eendenmossel
Eendemossels zijn kreeftachtigen, sterk verwant
aan de zeepokken. Ze komen vooral voor op
rotsblokken, bijvoorbeeld op rotsblokken van
dijken en dammen. Eendenmossels beginnen hun
leven vrijzwemmend, totdat ze een vast voorwerp
tegenkomen waaraan zij zich hechten. Dat hechten
gaat met behulp van een sterke lijmstof.
Net als zeepokken veroorzaken eendenmossels veel
economische schade omdat zij zich aan de onderkant
van zeeschepen vasthechten en op die manier
de snelheid van het schip afremmen.
De 5 paar pootjes van de eendenmossel zijn getransformeerd
tot instrumenten om algen te vangen.
Een mooie foto van Marion Haarsma.
Darwin, zeepokken, creationisme
Darwin besteedde vele jaren van zijn leven aan het bestuderen van de zeepokken, zowel de levende als de fossiele, en de sterk verwante eendenmossel.
Hij formuleerde al doende zijn evolutie idee.
Opmerkelijk daarbij was dat het evolutie idee moeilijk inpasbaar was met het scheppingsverhaal, en dus zijn eigen geloof.
Tegenwoordig is dat nog steeds een belangrijke controverse, met name in de V.S., waar het creationisme de belangrijkste biologische verklaringsmodel is voor het ontstaan van de soorten. Sinds duidelijk is dat het scheppingsverhaal pas laat in de geschiedenis van het Joodse volk is ontstaan, begint het creationisme ook daar veel terrein te verliezen. Het scheppingsverhaal is waarschijnlijk op het einde van de Babylonische gevangenschap ontstaan, en opgeschreven, als tegenwicht tegen Assyrische en Persische scheppingsverhalen.
Darwin, 1859, On the origin of species by means of natural selection
Enkele biezondere vormen van zeeleven. Colin & Cie, 1897
1 eendenmossel
2 het portugees oorlogsschip
3 salps
4 Phidoloporidae sp
5 Flustra foliacea of breedbladig mosdiertje of bladachtig hoornwier
6 Botrylle sp
7 zeemuis of fluwelen zeemuis of Aphrodita aculeata
8 Schelpkokerworm of Lanice conchilega
9 Spiraalkokerworm of Spirographis spallanzi