Polysiphonia
Polysiphonia zijn rode algen welke uit fijne dunne buisjes bestaan. Dit is ook de vertaling van de latijnse naam. In Nederland zijn ze vooral te vinden aangeroeid op rotsblokken van kustweringen (strekdammen) en aangegroeid op knotswier.
Polysiphonia is een rode zeewier
De rode zeewieren hebben phycobiline als kleurstof, de polysimphonia gebruiken phytoerythrin, een soort phycobiline, welke het zonlicht omzet in energie. Het rode deel van het zonlicht dringt dieper door in water dan de andere kleuren van het zonlicht. Phycoerythrin veroorzaakt ook de rode of donkere kleur.
Polysiphonia lanosa is een epifyt van Ascophyllum nodosum (rockweed, Norwegian kelp) en soms van andere zeewieren of fucoiden. Polysiphonia lanosa kan op de rotsige kusten van Frankrijk en Engeland gevonden worden. Beide zijn er veel voorkomend. Polysiphonia lanosa groeit soms op vissersnetten. Polysiphonia lanosa wordt ook op Fucus vesiculosus gezien.
Polysiphonia in fresh water
Polysiphonia violaceae is veelvoorkomend en ook Polysiphonia nigrescens is makkelijk te vinden. Daarnaast zijn er nog enkele Polysiphonia soorten in Nederland te vinden welke veel minder talrijk zijn.
voortplanting Polysiphonia 2n stadium
Polysiphonia voortplanting bestaat uit 2 fases: De fase met een gewoon aantal chromosomen, het 2n stadium: Dit heet de tetrasporofyt en is een klein plantje. Het splitst bolletjes af, de tetrasporangia. Na deling ontstaan hieruit mannelijke en vrouwelijke cellen, de gametophyten, ieder met 1n chromosomen.
Polysiphonia het 1n stadium
De gametophyten groeien uit tot de grote, zichtbare Polysiphonia plant. Deze rode alg heeft aan de groeipunten mannelijk en vrouwelijke groeipunten, van waaruit zich cellen afsplitsen, de mannelijke of vrouwelijke voortplantingscellen.
De mannelijke voortplantingscellen (spermatia) hebben geen zwemstaart en worden door stroming naar de vrouwelijke gametophyt gebracht. Aan de groeipunt versmelten ze tot carpogonium. Deze splitst zich af en komt los van de vrouwelijke gametofyt en hecht zich op een rotsblok en vormt dan de 2n tetrasporofyt, waarna de cyclus overnieuw begint.
Polysiphonia voortplanting
1 vrouwelijk polysiphonia aangehecht op een rotsblok
2 groeipunt
3 groeipunt sterker vergroot
4 carpogonium
5 carpogium, aan het delen en uitgroeiend tot tetrasporofyt.
Polysiphonia nigrescens is bij laagwater op basalt blokken te vinden, deze rode wiersoort ziet er zwart uit. Hoewel er een zwemstaartje lijkt te ontsaan is het in feite zo dat de polysiphonia in geen enkel stadium van de voortplanting een zwemstaartje hebben.
Microscopische foto's zijn op de volgende
websites te vinden:
rotiferia
mysis
witte muggelarve
waterdruppel
cyclops
diaptomus
infusoria
beerdiertje
bryozoa
plankton
polysiphonia
plumatella repens
zeevonk