De windingen van het slakkenhuisje liggen in
1 vlak en lijken dus op een posthoorn.
Een poelslak is een algeneter, het graast
de algen af van stenen en planten.
Het is eigenlijk niet goed mogelijk een inheems aquarium
te houden zonder poelslakken en schijfhoornslakken,
en ze komen vanzelf mee met de inheemse planten.
Hoe ouder een poelslak wordt des te meer
het ook waterplantenbladeren en afval eet.
Nuttige dieren dus, en ze eten ze afval. Bloedzuigers en karpers zijn de vijanden van deze slak.
De posthoornslak en de ademhaling
Zuurstof wordt via de huid opgenomen, en dit voorziet
meestal in genoeg zuurstof voor de meeste aktiviteiten.
Maar in zuurstofarm water is dit niet voldoende:
De posthoornslak heeft twee aanpassingen aan het leven
in zuurstofarm water:
De posthoornslak heeft een long, waarvan alleen gebruik
gemaakt wordt indien nodig:
De posthoornslak heeft ook roodbloed, waardoor
deze slak instaat is meer zuurstof uit het water
op te nemen. Een zelfde soort aanpassing is ook
te zien bij de niet verwante
tubifexeen worm en Rode muggelarve, een insekt.
1 Posthoorn of Schijfslak Planorbarius cornreus 2 Grote Poelslak of Lymnaea stagnalis
3 Zwanemossel Anodonta cygnea
4 schildersmossel Unio pictorum
6 moerashoornslak Viviparus viviparus
Zoetwaterslakken, een afbeelding van F. Martin's "Naturgeschichte", 1901
