Een korstmos welke op rotsen en bomen wordt aan-
getroffen , vooral op eiken, zoal op de foto.
De tallus vormt een circel met losse bladeren,
de doorsnede kan tot een halve meter zijn.
Het centrum van de thallus (het oudste deel dus) ,
heeft fijne scheurtjes.
Parmelia saxatilis en luchtverontreining
Onderzoek van Batty K.; Bates J.W.; Bell J.N.B. in 2003
laat zien dat luchtverontreinigng zoals SO2 en NOx de
groei remt en de voortplanting remt van het korstmos.
Bij het ouder worden van de iken , wordt de bast steeds
zuurder en remt dan de schimmel.
Korstmossen
Korstmossen zijn taaie organismen welke op de meest
onwaarschijnlijke plaatsen kunnen overleven, waar de
planten het niet meer redden. Bijvoorbeeld in de woestijn,
op de Zuidpool, in hooggebergte.
symbiose
Korstmossen zijn een samenwerking tussen schimmels en algen.
De schimmel is op de alg aangewezen, de algen komen ook zonder
de schimmel voor. Door deze samenwerking kunnen beide organismen
overleven. De meeste korstmossen kunnen leven van wat in de
lucht voorkomt. Ze hebben wel wortels maar deze dienen voor de
aanhechting niet voor de opname van stoffen. Omdat korstmossen
van de lucht afhankelijk zijn , zijn ze erg gevoelig voor
luchtverontreiniging.
