gewone zeester
De gewone zeester is de meest voorkomende zeester langs de kust van de Noordzee. In feite komt het dier langs de westkant van de Atlantische oceaan voor en ook in het Middelandse zee gebied. Daar waar mossels zijn komt ook de gewone zeester voor. De gewone zeester voedt zich ook met andere schelpdieren, en met alles wat niet snel genoeg weg is, zoals visse-eieren, dode vissen en krabben.
De gewone zeester.
zeester en de mossels
De blauwe mossel is het meest voorkomende schaaldier in de Noordzee en de voornaamste prooi van de zeester.
De zeester besteed veel tijd aan het zoeken van een goede manier om de mossel te omarmen:
Twee armen zuigen zich vast aan de mossel en trekken de schelpen uit elkaar.
Dit kan uren duren: De zeester wint meestal maar zeker niet altijd.
Wanneer de schelp open gaat stulpt de zeester de maag naar binnen: de mossel wordt opgelost en verteerd.
Een zeester kan weken zonder voedsel.
Stekelhuidigen van de noordzee.
1 gewone zeester of Asterias rubens, voorkant en van opzij.
2 gewone kamster of Astropecten irregularis.
3 gestekelde zonnester of Crossaster papposus of Solaster papposus
4 de gewone brokkelster of Ophiothrix fragilis
5 slangster of Ophiura albida
6 Draadarmige slangster ,een slangster uit de familie Amphiuridae, Amphiura filiformis
7 eetbare zeeappel of Echinus esculentus
8 De kleine of gewone zeeappel of Psammechinus miliaris
9 De Hartegel of zeeklit of Echinocardium cordatum
vijanden van de zeester
Vijanden van de zeester is de wulk, grote krabben, zeemeeuwen, maar ook kannibalisme
is onder jonge zeesterren een veelvoorkomend verschijnsel.
aanspoelen van zeesterren.
Zeesterren spoelen vaak aan, vooral bij harde aanlandige wind. Massaal aanspoelen kan optrede bij een combinatie van sterke wind vof storm en afwijkingen in het getij.
Een rode zeester omringd door vijanden: strandplevier, scholekster zeemeeuw en strandkrab . Ook te zien zijn: zeeanjelier, zee-egel en pieterman.
regeneratie van de zeester
Zeesterren willen nogal eens een arm missen. Dit komt voor na een ontmoeting met een krab.
Die arm groeit dan weer aan. Wat ook vaak voorkomt is dat de zeester gevang komt te zitten tussen rotsen. Ook dan kan een arm afgeworpen worden om te ontsnappen.
Echinodermata, a painting of Theo Carreras, fin du siecle.
1 slangster
2 eetbare zee-egel
3 asteria rubens of gewone zeester
4 Neocrinus decorus a sealilie
5 zeekomkommer
6 slate pencil urchin, red slate pencil urchin, or red pencil urchin or hererocotus mammilatus, underside
Autotomie
Autotomie of zelf amputatie is het afwerpen van lichaamsdelen
om aan een aanvaller te ontsnappen.Dit komt dan vooral voor wanneer er weinig andere mogelijkheden zijn om te ontsnappen. Het bekende voorbeeld is de staart van de hagadis. Op deze website komen enkele dieren voor welke ook zelfamputatie gebruiken: dit gebeurd vooral door dieren welke tussen stenen leven leven waartussen ze vast kunnen komen te zitten. Neem een kijkje bij:
zoetwaterpissebed
strandkrab
hooiwagen
zeepier
regenworm
hazelworm
hooiwagenspin
langpootmug
degenkrab
slangster
zeester
haarster
Gosse
Philip Henry Gosse ( 1810 - 1888) Was in zijn tijd een bekende illustrator en schrijver van verhalen over de natuur. Hij spendeerde veel tijd langs de kust op zoek naar zeebewoners. Hij wilde deze in leven houden "zonder te hoeven duiken". Om deze reden was hij de eerste die een zeeaquarium bedacht. Dit waren dan dure objecten welke ook een andere vorm hadden dan de hedendaagse. Daarbij moest het zeewater regelmatig ververst worden met vers zeewater. Hij was de drijvende kracht achter het aquarium huis van de Londense Zoo welke in 1852 geopend werd. Door de publicatie van zijn boek "Aquarium" in 1854 ontketende hij een rage in het Victoriaanse tijdperk: De Engelse bevolking ging massaal over tot het houden vissen in Aquaria.
Een zeewateraquarium met fontein, uit het boek: The aquarium: an unveiling of the wonders of the deep sea.
Er zijn enkele garnalen en een ganzevoetje (soort zeester) te zien. Deze website bevat enige illustraties van Gosse:
zeeanjelier
rode zeester