waterbuffel
De waterbuffel is een groot rund, wel als huisdier in het Zuiden van Azie wordt gebruikt.
Er zijn meer dan 100 miljoen waterbuffels, het zijn
grote en sterke dieren: een mannetje kan meer dan
een ton wegen en de hoorns kunnen 2 meter
uit elkaar staan. De wilde waterbuffel is
de voorvader van de waterbuffel, sinds
3000 jaar voor Christus is dit dier veredeld.
Nu is het een dier welke de bevolking van melk,
vlees en trekkracht voorziet.
waterbuffel en het voer
Het spijsverteringssysteem van een waterbuffelis precies dat van een koe. Toch kunnen
waterbuffels zich voeden met plantaardig
materiaal wat veel lignine bevat, zoals rijstestro.
Waterbuffels eten waterplanten, gras en kruiden.
waterbuffel als trekdier
De waterbuffel wordt vooral gebruikt om de ploeg
te trekken in de rijstvelden. Voor het planten
wordt het veld onder een laag water gezet van
15 centimer diep. Kunstmest wordt aangebracht
en een span waterbuffels trekt de ploeg.
Een groep vrouwen plant de jonge rijstplantjes
in rijen op 3 decemeter afstand. Na de oogst
wordt de rijst op een wagen verzameld en door
water buffels naar het dorp gebracht.
waterbuffel als melkproducent
7% van alle melk wereldwijd wordt door waterbuffels
geproduceerd, dat is zo'n 50 millioen ton, en dan
bijna allemaal in India en China.
Deze melk bevat aanzienlijk meer vet en eiwit
dan koeie melk. Het wordt behalve als drinkmelk
vooral gebruikt om boter en kaas, zoals
mozzarella te produceren. Indiase boter heet
daar ghee en is vloeibaar.
Een waterbuffel produceert tot meer daan 4000
liter water melk per jaar,
een hoeveelheid waarin nog veel mogelijkheden
tot verbetering aanwezig zijn.
Bijvoorbeeld door selectief te kweken op
vergroting van de melkgift.
Waterbuffels en koeien kunnen door dezelfde
melkrobots gemolken worden.
Een waterbuffel naast een stapel acacia boomstammen
in Rajastan, india. Het dier wacht tot dat het
meegenomen wordt na de middaghitte.
Een waterbuffel houdt van vaste gewoontes en zal
uit zichzelf niet gaan zwerven.
waterbuffel als vleesproducent
Een waterbuffel kan goed met andere runderen concureren als het om vlees gaat. Een jonge waterbuffel groeit
tot 0,8 kilo per dag. Het dier heeft relatief veel
minder vet en veel meer vlees dan koeien.
De koeiejongens gaan vaak samen met hun buffels in bad.
waterbuffels hebben een donkere huid en weinig
zweetklieren en zijn daarom gevoelig voor hoge
temperaturen.
koeiepoep, cow dung
Er zijn 100 miljoen waterbuffels en 200 miljoenkoeien welke samen jaarlijks 1000 miljoen kilo
koeievla of dung produceren. De dung wordt verzameld
en gedroogd, bijvoorbeeld tegen de muren van het huis.
Gedroogde dung wordt als kunstmest gebruikt, het wordt
over het land gestrooid.
Een ander gedeelte wordt verbrandt: de mest brandt
langzaam en gelijkmatig, en het duurt een dag voordat
een koeivla opgebrandt is. Huisvrouwen gebven de voorkeur
aan mest als brandstof: het is veel goedkoper en
blijft nagloeien, zodat ze het vuur alleen van
nieuwe brandstof hoeven te voorzien. Er wordt
dan geen kostbaar hout gebruikt. De rook heeft
geen geur en het verdrijft muskieten.
Nieuwe projecten gebruiken koeiemest als biologische
bron voor gas en electriciteit, biofuel.
Waterbuffels brengen het liefst het midden van
de dag in een ondiepe plas door. Zo ontlopen
ze niet alleen de hitte, maar ook voeden
ze zich dan met waterplanten. Door zich in de
modder te wentelen wordt de huid omgeven
met een laagje wat tegen de muskieten
beschermt. S ávonds zijn ze vooral
op het droge, zo ontwijken ze de muskieten.
Waterbuffel voorzien india van mest, samen
met de heilige koe.
Samen verzorgen zij ook voor de allerarmsten
een basisinkomen in India. Behalve als mest is
de koeiepoep een belangrijke brandstof.
De waterbuffel op een oude illustratie, 1925 Water Buffalo