Artemia Anatomy
Artemia in de wereld
Artemia komt daar voor waar het water zouter is dan zeewayer:
In zoutmeren in de woestijn, in strandpoelen en Lagoons
langs de zee. En tegenwoordig ook in zotpannen in India en China.
Artemia en zout
Artemia heeft een biezondere relatie met saliniteit.
Dit is het zotgehalte van het water.
Geen enkel ander dier verdraagt zulke hoge
zoutgehaltes en zulke grote schommelingen.
Daardoor heeft Artemia weinig vijanden.
Oorspronkelijk komen alle artemia cysts (eieren)
uit Salt-Lake, een groot zoutmeer midden in de USA.
Door de hoge prijs en onzekere aanvoer zijn derde
wereld landen ook begonnen met de productie van Artemia.
De prodctie van zout in India is vooral handenarbeid.
Door de concurrentie met zout uit gesteenten is de prijs
voor zeezout laag.
India is verreweg de grootste producent van zout in de
wereld. Met dank aan Erik van der Kamp.
kijk op Zuid-India
Zoutpannen zout en Artemia
Er zijn 2 miljoen hectare zoutpannen langs de
kust van India, welke gebrikt kunnen worden voor
de productie van Artemia. Experimenten met het
kweken leverde een productie van 4kg en hoger op.
Daarvoor werd gebruik gemaakt van de Artemia franciscana
variant:
Er zijn drie manieren om Artemia te gebruiken:
1 Verhogen van de zoutproductie:
Artemia en halo-bacterien veranderen de kleur van het water
Daardoor neemt de verdamping sterk toe en daardoor de
de productie van zeezout.
2 De productie van Artemia cysten.
3 De productie van garnalen welke artemia eten.
Zout wordt verzameld in de verdampings zoutpan.
Zout in een verdampingszoutpan
Om te beginnen de prodctie van zeezout, deze verloopt in
drie fases
Eerst: Het zeewater wordt opgepompt en in de verdampings zoutpan
gevoerd. In India is het water rijk aan mineralen.
Er onstaat in deze verdampingspannen een algengroei.
Daardoor kunnen ook garnalen zich vermenigvuldigen.
Vervolgens neemt het zoutgehalte toe. Artemia komt
tot ontwikkeling. Gips slaat neer in deze zoutpannen.
Uiteindelijk blijft alleen Artemia over
Bij verdere toename van het pekelgehalte ontwikkelen
zich rode halo-bacterien en purple bacteria: deze laatste
geven het water een paarse gloed en verhogen de verdampingsnelheid.
Als laatste wordt de pekel volledig verdampt en het zout
met de hand geoogst.
Artemia productie in verdampingspannen
In de verdampingspannen spoelen de artemia eitjes aan en worden
met zeef geoogst, alweer handenarbeid.
Voor her verder productie proces, kijk bij
Golden Sea Aquaculture Co.,Ltd
Het leven in een zoutpan
oals gezegd: garnalen leven in die zoutpannen waar het zoutgehalte
niet te hoog is. In deze zoutpannen groeit ook zeewier: alle
zeewier is eetbaar, en de garnalen kunnen zowel met de algen, de
artemia en het zeewier gevoerd worden. Dit is momenteel in
ontwikkeling.
De Artemia fabriek
|
Artemia Salina
pekelkreeftjes
Inleiding
Pekelkreeftjes (Artemia Salina) zijn een goede bijvoeding voor zeewaterdieren:
vissen en garnalen en de lagere dieren . Omdat het kweken van artemia
bewerkelijk is is het niet erg populair meer. Tegenwoordig eigenlijk alleen
nog bij zeewateraquaria-liefhebbers.
Wanneer artemia in zoetwater gebracht worden gaan ze al na enkele minuten
dood: de verandering van zoutgehalte is te groot. Om deze reden is het
wat minder geschikt als levend voer voor amfibien en zoetwatervissen:
Watervlooien voldoen dan beter, en zijn ook makkelijker
te kweken. Artemia is wonderlijk mooi onder een microscoop.
het bereiden van zoutwater
Artemia's dienen in zout(zee)water gekweekt te worden: het beste resultaat
geeft zoutwater gemaakt van speciaal zout, welk bedoeld is voor zeewateraquaria.
Gewoon zout en zeezout welke bij de macrobiotiek te koop is geeft een
lagere opbrengst. De dichtheid dient ongeveer 1025 te zijn.
Dit is te bereiden met 15 gram jodiumloos (keuken)zout per liter
Maar dit komt niet zo nauwkeurig als bij de tropische zeeaquaria want
pekelkreeftjes groeien ook bij lagere of hogere zoutgehaltes of Saliniteit
Hogere zoutgehaltes hebben het voordeel dat er minder kans is op
bacterie groei. Artemia hebben de wonderlijke eigenschap ook in
zeer hoge zoutgehaltes in leven te blijven. Ze verdragen het zelfs
als er zoutkristallen op hun lichaam vastzitten.
Om deze reden komen ze overal op aarde in zoutwatermeren voor,
zoals Salt-lake in de Verenigde staten, waar de meeste artemia-eitjes
geoogst worden , maar ook op sommige plaatsen in de Dode Zee.
voeding
Na het uitkomen van de eieren (1 tot 2 dagen) kan begonnen worden
met het voederen van de artemia. Gemalen mossel (de zogenaamde
mosselmelk) is een uitstekend voedsel om de kweek mee te beginnen.
In de handel is ook speciaal opfokvoedsel voor artemia te koop
(mikrozell),maar is onbegrijpelijk prijzig. Wanneer de artemia
volwassen zijn is het goed mogelijk om goedkoop vast,
fijn verdeeld voedsel te geven:
- soja meel
- meel
- vismeel
- eigeel
- Plankton is natuurlijk ook goed , want het is het natuurlijke
voedingsmiddel, en goed voor met name het jongste stadium. Pekelkreeftjes
kunnen tot 3 maanden oud worden. In de eerste 8 dagen is het voedsel
relatief duur. Het is daarom dan ook veel voordeliger
om pekelkreeftjes dan pas als voedsel te gebruiken als ze ouder zijn.
Temperatuur
De kreefjes groeien goed bij kamer temperatuur. De groeisnelheid van
artemia is sterk afhankelijk van de temperatuur. Maar dat is de groei
van schadelijke bacterien ook: en met name de jonge artemia zijn
gevoelig voor bacterie groei, met name direct
na het uitkomen uit de eieren , het zogenaamde nauphilus-stadium.
Na ongeveer 2 weken worden ze snel groter.
Licht
Er is geen speciale belichting nodig voor Artemia: wel is het zo dat
artemia sterk naar licht wordt aangetrokken: Hiervan kan dan gebruik
worden gemaakt om artemia te oogsten: door alleen op een bepaalde
plaats in de bak licht te laten vallen worden de
artemia's naar die plek gelokt. In de handel bestaan hiervoor
speciale bakjes, maar ik heb er nooit goed mee overweg gekund.
artemia kop (200x), met de 2
samengestelde ogen en het derde oog
Bak
Ondiepe bakken zijn het beste geschikt voor artemiakweek, in ieder
geval niet dieper dan 0.5 meter. Doorzichtige bakken zijn beter:
algengroei verbetert de waterkwaliteit en is tegelijk ook voedsel.
Ik zelf gebruik voor Artemiakweek dezelfde bakken als voor plankton
kweek : ronde plastic potten , met onderin een afvoer voor water
en aanvoer van lucht (geen luchtblokje). Het zoutwater heeft het zelfde
zoutgehalte als de zee, wat een lagere opbrengst geeft, maar geen
problemen in zoutgehalte verschillen tussen aquarium en kweek.
artemia kweken in een fles
Belangrijkste problemen
- Gebruik van kleine bubbeltjes: kleine luchtbelletjes blijven aan
de artemia plakken zodat ze aan de oppervlakte komen te drijven
en niet kunnen eten. Gewoon een slangetje met grote luchtbellen
voldoet veel beter.
- Overvoeren is het grootste probleem en leidt snel tot bacteriegroei,
met vertroebeling van het water. Met name in het begin zijn Artemia
kwetsbaar. Eenzelfde soort probleem ontstaat bij te hoge temperaturen,
dus hoger dan kamertemperatuur. Artemia eieren zelf zijn niet geschikt
om te voeren.
- Een artemia kweek kan ineens uitsterven , wat dan veroorzaakt
wordt door een virus.
Een goede indicatie voor de gezondheid van de kreeftjes is hun
reactie op licht: in het donker komen ze snel op licht af,
wanneer dat niet zo is dan zijn ze waarschijnlijk overvoerd.
Artemia behoren roze of geel te zijn , rood wijst op een zuurstof tekort.
mogelijkheden om de kweek te verbeteren.
Optimaliseren van de PH: een PH van 8 tot 9 is de optimale
zuurtegraad, licht basisch dus. in de loop van de kweek
wordt het water minder basisch door zure afvalproducten,
verhogen van de PH kan dan gebeuren met kalk.
Zoals gezegd stijgt met de temperatuur ook de problemen.
Grootste groeisnelheid wordt bereikt bij 25 graden Celsius
of hoger. Dit geldt dan met name bij de hogere zoutgehaltes:
( 1025 tot 1030), pekelkreeftjes welke in een lager zoutgehalte
worden opgekweekt groeien bij lagere temperaturen het snelste :
22 graden celsius voor 1014.
Gebruik geen sterke verlichting: de artemia worden erdoor
aangetrokken, en verbruiken dan meer energie dan bij lagere
verlichting.
artemia fabriek
Op internet zag ik een ontwerp wat theoretisch vee3
beter is : Een grote en een kleine bak met een zogenaamd
artemia filter erin . In de kleinere bak worden de
artemia’s gekweekt: in de grote bak de algen.
Met de hulp van een luchtlift of luchthevel wordt water
van het deel waar de algen groeien in het deel van de
artemia gepomt : Op deze manier zou een gratis en
continue kweek theoretisch mogelijk zijn : Grootste
probleem in deze opstelling is het verstopt raken van het
artemia filter met alg ,het dient af en toe schoon gemaakt
te worden.
Er is een belletjelift nodig om het water omhoog te voeren,
doe je dit met een electrische pomp dan zouden de algen beschadigen.
Lucht wordt aan de onderzijde van een buisje in de buis gepompt,
waardoor water omhoog wordt gevoerd in de bak.
Het luchtpompje is
een membraampompje zoals bij zuurstofblokjes wordt gebruikt.
Artemia Fransiscana
Een apart te noemen verschijnsel is bij de ondersoort uit
de San Franciscobaai te zien: Deze gedraagt zich anders dan
de ondersoort uit Salt Lake (welke in de handel
het meeste wordt verkocht): De artemia franciscana soort
plant zich het snelste voort bij 24 graden celsius.
Bij lagere temperaturen echter ( 20 graden celsius)
wordt het kreeftje groter en leeft langer en gebruikt
het voedsel efficienter, maar plant zich dus langzamer
voort. Artemia welke uit het Salt Lake komen gedeien
het beste bij hogere temperaturen.
gesloten systemen
Dit zijn kleine aquaria welke afgesloten zijn van de
buitenwereld. Ze zijn interresant om te bekijken en
om cadeau te doen aan patienten in ziekenhuizen,
verpleeghuizen en gedetineerden in gevangenissen.
lees hierover bij Wijnglasaquarium
|
Angústia
De zee trekt onder de nacht
Naar vele verlaten stranden;
Als een vloeibare wind is zijn klacht,
En zout, zooals tranen branden.
Ik voel dat overal waar de
Branding in snikken breekt
Tegen de kusten der aarde,
Mijn leed met zijn golven smeekt
Om de verloren genade
Jou weer nabij te zijn.
Ik wil van mijn schip af waden
Naar iedere einderlijn.
Want nergens en overal,
Als ‘t licht van de maan uit de wolken,
Doolt mijn verdriet door ‘t heelal
En wil zich verdrinken in kolken.
Maar ik weet dat de zee en ik
Des nachts hetzelfde voelen,
Om één leed tezamen woelen
Op ‘t oeverloos bed tot een snik.
Zoo zocht ik om te vergeten
Dat ik alles verloor om een vrouw;
Maar waar hij ook door haar schijnt bezeten,
Word ik toch weer gedompeld in rouw.
J Slauerhoff
|
English |